Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται σχέδιο πολιτικής ανωμαλίας με στόχο την διαμόρφωση συνθηκών μη ελεγχόμενης έντασης. Την ώρα που οι θεσμικοί παράγοντες της ευρωζώνης κλιμακώνουν τις πιέσεις τους προς την Αθήνα, με τη συνδρομή εγχώριων πολιτικών δυνάμεων, πληθαίνουν οι υπόνοιες ότι το κλείσιμο των τραπεζών μπορεί να μην είναι η τελευταία πράξη του ελληνικού δράματος.
Εάν στο δρόμο προς τις κάλπες του δημοψηφίσματος προκύψει θέμα «κουρέματος» των ελληνικών καταθέσεων ή δημιουργηθούν συμπλοκές στο κέντρο της Αθήνας και τα Εξάρχεια, τότε θα έχουν εκπληρωθεί όλες σχεδόν οι σκηνοθετικές νόρμες ενός καπνισμένου και πολεμικού θεάτρου. Η κοινωνική ένταση τον Δεκέμβριο του 2008 βρήκε βαλβίδα αποσυμπίεσης μέσα από τον άδικο χαμό του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Στο Μέγαρο Μαξίμου οφείλουν να είναι προετοιμασμένοι για τα χειρότερα. Οι θεσμοί διαθέτουν πληθώρα καταστατικών και άλλων διατυπώσεων για να χαρακτηρίσουν ως απαιτητές τις υποχρεώσεις του ελληνικού δημοσίου. Ενώ στο εσωτερικό βρίθουν οι πρόθυμοι που δεν θα δίσταζαν να στρατευθούν στην ιερή αποστολή της παρένθεσης.
Το μπρος – πίσω στις διαπραγματεύσεις από την πλευρά των δανειστών κάτι δείχνει: ότι ο σχεδιασμός για την εκπυρσοκρότηση του φιτιλιού, που συνδέεται με την οργή και τα αδιέξοδα πέντε χρόνων, έχει πολλά και σύνθετα επίπεδα.
«Ο αγών» (τους) φαίνεται να είναι η διαμόρφωση μιας ακραίας κατάστασης, ώστεη κυβέρνηση να μην διαπραγματευθεί με όρους δημοκρατίας. Με επιστέγασμα την μετάβαση, χωρίς εκλογές, σε ένα κυβερνητικό σχήμα το οποίο θα συγκροτούν «οικεία πρόσωπα», όπως είχε πει ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ τον Δεκέμβριο του 2014…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου