Σε πολλά άρθρα μας έχουμε δείξει τα καταστροφικά αποτελέσματα της εφαρμογής των μέτρων των Μνημονίων που υπέγραψαν και εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις από το 2010 μέχρι τις εκλογές της 25.1.15. Η πρωτοφανής στη μεταπολεμική περίοδο μείωση της απασχόλησης κατά πάνω από 1.000.000 το 2014 σε σχέση με το 2009 και η εκτίναξη του αριθμού των ανέργων στους 1.300.000, δηλαδή σε πάνω από το ένα τέταρτο του εργατικού δυναμικού, σε συνδυασμό με τη δραστική μείωση των μισθών όσων εργάζονται και τη μείωση των συντάξεων και των επιδομάτων, ήταν φυσικό να αυξήσουν τον αριθμό των κατοίκων της χώρας οι οποίοι βρίσκονται στο όριο της φτώχειας ή κάτω από αυτό (όριο της φτώχειας απ’ εδώ κι εμπρός).
Τόσο στη χώρα μας όσο και στα άλλα 14 κράτη-πρώτα μέλη της Ε.Ε. υπήρχε και πριν από τα Μνημόνια ένας μεγάλος αριθμός κατοίκων τους που βρίσκονταν στο όριο της φτώχειας, γεγονός που δείχνει τη μεγάλη υστέρηση που υπάρχει στην Ε.Ε. στην εφαρμογή μιας αποτελεσματικής κοινωνικής πολιτικής. Η υστέρηση αυτή επιδεινώθηκε εξαιτίας της περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής που έχει επιβάλει η Γερμανία σε όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. και ιδιαίτερα σε εκείνα της ευρωζώνης.
Στη χειρότερη θέση ανάμεσα στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. βρίσκονται εκείνα στα οποία επιβλήθηκαν Μνημόνια (Ελλάδα, Πορτογαλία και Ιρλανδία), καθώς και η Ιταλία και η Ισπανία. Τα 5 αυτά κράτη τα ομαδοποιούμε ως νότια, ενώ τα υπόλοιπα 10 (Βέλγιο, Δανία, Γερμανία, Γαλλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Αυστρία, Φινλανδία, Σουηδία και Ηνωμένο Βασίλειο) ως βόρεια (οι υπολογισμοί για τις δύο αυτές ομάδες είναι δικοί μας).
Με τα στοιχεία της βάσης δεδομένων της Στατιστικής Υπηρεσίας της Ε.Ε., της Eurostat, εξετάζουμε στο άρθρο αυτό τον αριθμό των κατοίκων των 5 κρατών και των δύο ομάδων των κρατών-πρώτων μελών της Ε.Ε. και τους συνόλου τους (Ε.Ε. 15) που βρίσκονταν στο όριο της φτώχειας τα έτη 2009 και 2013, την ποσοστιαία μεταβολή τους και το ποσοστό που ο αριθμός αυτός αντιπροσώπευε στον πληθυσμό τους το 2013. Τα στοιχεία αυτά δίνονται στον Πίνακα.
Από την 3η στήλη του Πίνακα φαίνεται ότι το 2013 σε σχέση με το 2009:
- Η μεγαλύτερη αύξηση του αριθμού των κατοίκων που βρίσκονταν στο όριο της φτώχειας το 2013 σε σχέση με το 2009 σημειώθηκε στη χώρα μας, με αποτέλεσμα το 2013 πάνω από το ένα τρίτο του πληθυσμού της να βρίσκεται στο όριο αυτό.
- Μικρότερο ήταν το ποσοστό αύξησης στην Ιρλανδία και στα 3 άλλα νότια κράτη, τα ποσοστά, όμως, που αντιπροσώπευαν όσοι βρίσκονταν στο όριο της φτώχειας το 2013 και στα 4 κράτη ήταν πολύ υψηλό.
- Στο σύνολο των νότιων κρατών η αύξηση ήταν τριπλάσια εκείνης των βόρειων κρατών. Το ποσοστό που αντιπροσώπευαν οι κάτοικοι που βρίσκονταν στο όριο της φτώχειας το 2013 στα νότια κράτη πλησιάζει το 30%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των βόρειων ήταν 20%.
- Στο σύνολο της Ε.Ε.15 η αύξηση πλησίασε το 10% και το ποσοστό αυτών που βρίσκονταν στο όριο της φτώχειας ή κάτω από αυτό ξεπέρασε το ένα πέμπτο του πληθυσμού της.
Από την ανάλυση που έγινε στο άρθρο αυτό φάνηκε ότι τα Μνημόνια και η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική διεύρυναν το χάσμα που υπήρχε ανάμεσα στα βόρεια και τα νότια κράτη-πρώτα μέλη της Ε.Ε. και στον τομέα της φτώχειας, γεγονός που αποδεικνύει ότι η ένωση αυτή κρατών απομακρύνεται συνεχώς από τα ιδεώδη εκείνων που πρωτοστάτησαν το 1951 στη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα, η οποία μετεξελίχθηκε στην Ε.Ε.
Ο σημαντικότερος παράγοντας που επιδείνωσε τις ανισότητες ήταν τα δομικά προβλήματα που υπήρχαν στη δημιουργία τόσο της Ε.Ε. όσο και της ευρωζώνης. Στην Ε.Ε. δεν υπάρχει δυστυχώς:
(α) Ενας σημαντικός προϋπολογισμός με αναδιανεμητικό χαρακτήρα που θα μείωνε τις ανισότητες, ανάλογος με εκείνον της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, ο οποίος ανέρχεται γύρω στο 25% του ΑΕΠ των ΗΠΑ, ενώ ο κοινοτικός προϋπολογισμός για τα 28 κράτη-μέλη της Ε.Ε. κυμαίνεται γύρω στο γλίσχρο 1%! του ΑΕΠ των κρατών αυτών, ούτε
(β) Μια τράπεζα που θα δάνειζε τα κράτη, απαλλάσσοντάς τα από την τυραννία των διαβόητων αγορών.
*πρώην αντιπροέδρος της Βουλής, υπουργού και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου